Zwichnięcie stawu barkowego jest bolesne i wymaga szybkiej pomocy medycznej. Uszkodzony staw powinien obejrzeć zawsze lekarz ortopeda, aby poinstruować co do rehabilitacji i dobrania odpowiedniego temblaka.

Co dalej?

Konieczne jest nastawienie barku, aby chore miejsce mogło zrastać się prawidłowo. Każde zwichnięcie to nie tylko rozerwanie części aparatu stawowego, ale też przemieszczenie względem siebie powierzchni stawowych kości. Oprócz tego nierzadko pojawiają się uszkodzenia w obrębie chorego miejsca, czyli obrażenia naczyń lub nerwów, co może być niebezpieczne dla zdrowia. Dlatego też konieczna jest szybka reakcja na zwichnięcie, aby wyeliminować zagrożenie i przynieść też ulgę w bólu. Wykonuje się przede wszystkim zdjęcie rentgenowskie i na jego podstawie lekarz określa charakter zwichnięcia oraz dalsze kroki leczenia. Staw barkowy otoczony jest wieloma więzadłami i mięśniami, umożliwia największy zakres ruchów ze wszystkich innych stawów, dlatego nie można dopuścić do jakichkolwiek powikłań.

Odpowiedni temblak – to konieczność

Temblak jest stabilizatorem ortopedycznym stosowanym nie tylko przy złamaniach, ale też niedowładach czy zwichnięciach i stanach zapalnych. Służy do unieruchomienia ręki zgiętej w łokciu w pozycji odciążającej stawy i zabezpieczającej przed urazami. Przypomina wyglądem szeroki rękaw, reguluje się go za pomocą pasa zakładanego na zdrowe ramię. Czasami posiada zapięcia mocowane wokół tułowia, dzięki którym ciężar ciała może być prawidłowo rozłożony. Wybierając w sklepie ortopedycznym temblak należy zwrócić uwagę na jakość wykonania, ale także na materiał. Powinien być najwyższej jakości, wygodny i nie powodować podrażnień skóry. Szwy i wykończenia materiału muszą być wykonane perfekcyjnie. Najlepiej, aby była to dzianina poliamidowa czy pianka poliuretanowa. Spotyka się także na rynku temblaki wykonane z wysokiej jakości materiału PCM (Phase Change Matreial), zapewniającego odpowiednią cyrkulację powietrza.

Dobry temblak pomoże w rehabilitacji stawu, dobrze go zabezpieczając. Należy jednak pamiętać, aby nie eksploatować nadmiernie stawu po zdjęcie opatrunku, nawet do 3. miesięcy. Natomiast przez okres ok. jednego roku należy unikać sportów, które obciążają zanadto staw barkowy. Inaczej rehabilitacja może się znacznie przedłużyć.