Technologia nitowania radialnego to proces, który polega na idealnym, bo płynnym formowaniu połączenia nitowanego. Metoda ta opiera się przede wszystkim wykonaniu połączenia za pomocą walcującego narzędzia nitującego, którego parametry ruchu są określane przez współpracujący z nim sterownik.

Domena sprzętu stacjonarnego

Duże nitownice radialne to urządzenia stacjonarne, które – oprócz narzędzia nitującego – posiadają również zsynchronizowany z nimi sterownik. Dzięki temu istnieje możliwość dostosowania wartości siły wymaganej do uzyskania połączenia, a także – do estetycznego uformowania nitu. Nitowanie radialne to technologia stosowana najczęściej w zakresie od 2 do 16 mm, przy czym wartość ta jest określana dla nitów pełnych wykonanych ze stali.

Zastosowanie techniki radialnego nitowania

Stacjonarne nitownice radialne stosowane są najczęściej do:

• Deformowania materiałów o różnych właściwościach fizycznych, w tym również tworzyw charakteryzujących się niewielką plastycznością.
• Łączenia struktur za pomocą nierozłącznych, a zarazem ruchomych połączeń, w przypadku których wymagany jest odpowiednio duży luz.
• Kształtowania końcówek na końcach prętów, w tym jedno- i dwustopniowych.
• Kształtowania kołnierzy na zakończeniach rur o praktycznie dowolnym przekroju i zróżnicowanym zastosowaniu.
• Tworzenia połączeń nitowanych o wzorcowej, wręcz dekoracyjnej strukturze, które wyróżniają się bardzo dużą wytrzymałością.

Najważniejsze cechy i zalety nitowania radialnego

Niezależnie od swego zastosowania, nitowanie radialne niesie ze sobą mnóstwo korzyści. Pierwszą z nich jest oczywiście idealnie wypracowana i uformowana powierzchnia nitu. Kolejną korzyścią jest możliwość pracy z detalami roboczymi o niskiej odporności na oddziaływania mechaniczne. Ważną cechą odróżniającą tą metodę od nitowania tradycyjnego jest przebieg sił kształtujących połączenie nitowe. One same nie przechodzą przez oś nitu, lecz są w stosunku do niej nachylone pod pewnym kątem. To samo zresztą dotyczy stycznej nitowania, która nie przechodzi przez środek połączenia.

Podsumowując, wielofunkcyjne, stacjonarne nitownice radialne są przeznaczone nie tylko do trwałego łączenia ze sobą określonych, nachodzących na siebie płaszczyzn, ale też do kształtowania końcówek i połączeń o zróżnicowanej wartości dopuszczalnego luzu.

• wytwarzania nierozłącznych, ruchomych połączeń o wymaganym luzie,
• kształtowania końcówek jedno- i dwustopniowych na końcach prętów oraz kołnierzy na końcach rurek,
• uzyskiwania wytrzymałych połączeń o dużych walorach estetycznych.